Γυναίκες που κυνήγησαν τα όνειρά τους
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σήμερα, κι ενώ οι κοινωνίες ανά τον κόσμο παλεύουν ακόμη για τα δικαιώματα των γυναικών, εμείς θυμηθήκαμε κάποιες σημαντικές θηλυκές υπάρξεις που έχουν μείνει στην ιστορία, για την αποφασιστικότητά τους να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.
Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Καθιερώθηκε σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπαθείας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων. Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του ’60 αναζωογόνησε τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.
Έτσι, αυτό το blog επέλεξε να προβάλει τις ιστορίες πέντε σημαντικών γυναικών, που επικράτησαν της ανδροκρατούμενης κοινωνίας και κατάφεραν να αποδείξουν ότι το φύλο δεν αποτελεί κριτήριο για την πρόοδο και την καταξίωση ενός ανθρώπου.
1 . Η πρώτη γιατρίνα Dr Elizabeth Blackwell (1821–1910)
Γεννημένη στην Αγγλία, η Ελίζαμπεθ Μπλάκγουελ ήταν η πρώτη γυναίκα γιατρός της Αμερικής. Την απέρριψαν 17 ιατρικές σχολές, αλλά εκείνη κατάφερε να εισαχθεί στην ιατρική σχολή «Geneva» της Νέας Υόρκης. Το παράδοξο της ιστορίας είναι ότι έγινε δεκτή κατά λάθος, αφού οι αρχές του Πανεπιστημίου άφησαν τους φοιτητές να αποφασίσουν για το αν θα πρέπει να γίνει δεκτή μια γυναίκα στη σχολή. Εκείνοι πιστεύοντας ότι επρόκειτο για φάρσα ψήφισαν θετικά κι έτσι η Μπλάκγουελ ξεκίνησε να φοιτά. Αρχικά την απέκλεισαν από το μάθημα της ανατομίας και στην πορεία προσπάθησαν να την απαλλάξουν και από όποιο μάθημα σχετιζόταν με την αναπαραγωγή πιστεύοντας ότι δεν αρμόζει σε μια γυναίκα να είναι παρούσα. Ύστερα από καιρό προσπαθειών και επιμονής πήρε το πτυχίο της και θέλησε να κάνει την πρακτική της, γεγονός που αποδείχτηκε αδύνατο. Έτσι βρέθηκε στο Παρίσι όπου διαπίστωσε ότι μόνο ως μαία θα μπορούσε να ασκήσει το επάγγελμα της. Μετά από χρόνια ίδρυσε την Ιατρική Σχολή Γυναικών μαζί με την πρωτοπόρο της νοσηλευτικής Φλόρενς Ναιτινγκέϊλ.
2. Η ορειβάτισσα με τα παντελόνια Annie Smith Peck (1850–1935)
Η πρώτη γυναίκα που κατέκτησε την ψηλότερη κορυφή του Περού είναι η Annie Smith Peck. Κέρδισε διεθνή αναγνώριση, αφού είχε κατακτήσει τις κορυφές πολλών βουνών της Ευρώπης. Δεν φόρεσε ποτέ της μακριά φούστα κόντρα στη συντηρητική μόδα της εποχής και δεν απαντούσε ποτέ σε όσους θεωρούσαν απρεπή την επιλογή της. Η Peck έγραψε πολλά βιβλία και έδωσε πολλές διαλέξεις. Συνέχισε την αναρρίχηση μέχρι τα 82 της χρόνια.
3. Η πιανίστα από τα έξι Mary Lou Williams (1910–1981)
Για δεκαετίες την αποκαλούσαν το «μέγιστο θηλυκό της τζαζ» αφού είχε μια από τις πιο παραγωγικές καριέρες στον χώρο της μουσικής αντιμετωπίζοντας με θάρρος και επιμονή σεξιστικές συμπεριφορές, λόγω του φύλου της. Υπήρξε «παιδί θαύμα» αφού έμαθε πιάνο ακούγοντας δίσκους σε ηλικία έξι ετών και ξεκίνησε να εργάζεται σε βαριετέ σε ηλικία 13 ετών. Τρία χρόνια αργότερα παντρεύτηκε τον σαξοφωνίστα John Williams. Κινήθηκαν στην περιοχή του Μέμφις όπου εκεί έκανε το ντεμπούτο της. Η απουσία ενός πιανίστα από την ορχήστρα του Andy Kirk ήταν η αφορμή να γίνει σταθερό μέλος της και να γίνει υπεύθυνη για πολύ επιτυχημένες διασκευές των κομματιών τους. Η Γουίλιαμς σύντομα αναγνωρίστηκε ως κορυφαία σολίστ του Κίρκ και εντυπωσίασε ηχηρά ονόματα της μουσικής εκείνη την εποχή. Η εξέλιξη της υπήρξε σπουδαία και μέχρι τη στιγμή που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 71 ετών, είχε έναν κατάλογο επιτευγμάτων που θα μπορούσαν να γεμίσουν τρεις ζωές.
4. Η δημοσιογράφος και ιπτάμενη Lilian Bland (1878–1971)
Η δημοσιογράφος και αεροπόρος Lillian Bland έζησε μια σκληροτράχηλη ζωή. Το 1910 έφτιαξε το δικό της αεροπλάνο στην Ιρλανδία. Η κατασκευή του αεροπλάνου υστερούσε στη δεξαμενή καυσίμων και έτσι η Bland δημιούργησε μια από ένα άδειο μπουκάλι ουίσκι και την τρομπέτα αφτιού της θείας της. (Σημ. η τρομπέτα αφτιού ήταν ένα ακουστικό της εποχής σε κωνικό σχήμα που βοηθούσε το αφτί να ακούσει πιο καθαρά τους ήχους). Στη συνέχεια πέταξε για 30 γιάρδες, μια εντυπωσιακή πτήση για τα δεδομένα της εποχής. Μέσα στα χόμπι της ήταν το κάπνισμα, τα αυτοκίνητα, οι πολεμικές τέχνες και οι βρισιές! Μετά τη συνταξιοδότηση της αφοσιώθηκε στα τυχερά παιχνίδια, το ποτό και την ζωγραφική.
5. Η ηθοποιός και εφευρέτρια Hedy Lamarr (1914–2000)
Η ηθοποιός και εφευρέτης Hedy Lamarr έζησε τη ζωή της στα άκρα. Παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία τον κατά τριάντα χρόνια μεγαλύτερο της Φριτς Μαντλ Μπούντε, κατασκευαστή οπλικών συστημάτων για τη ναζιστική Γερμανία. Η αρρωστημένη ζήλια του συζύγου της την ανάγκασε να τον εγκαταλείψει λίγα χρόνια αργότερα. Μετά από την περιπετειώδη διαφυγή της βρέθηκε στο Λονδίνο, όπου γνώρισε τον παραγωγό Λούι Μπ. Μάγιερ. Την προσέλαβε και επέμεινε να αλλάξει το όνομα της από Χέντβιγκ Κίεσλερ σε Χέντι Λαμάρ, θέλοντας να αποτίσει φόρο τιμής στη διάσημη και πρόωρα χαμένη από υπερβολική δόση ναρκωτικών καλλονή του βωβού κινηματογράφου, Μπάρμπαρα Λα Μάρ. Η Χέντι Λαμάρ μαζί με τον συνθέτη Τζορτζ Άνθεϊλ έλαβαν στις 11 Αυγούστου του 1942 δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τη συσκευή Secret Communication System (Σύστημα Κρυφής Επικοινωνίας). Η πρώιμη αυτή συσκευή αναπήδησης συχνοτήτων χρησιμοποιούσε ένα κύλινδρο αυτόματου πιάνου προκειμένου να εναλλάσσει ένα σήμα μεταξύ 88 διαφορετικών συχνοτήτων, με απώτερο σκοπό την απόκρυψη των τηλεκατευθυνόμενων τορπιλών από τα εχθρικά ραντάρ και την μείωση της πιθανότητας παρεμβολών. Η ιδέα χαρακτηρίστηκε ως αμφιλεγόμενη και πολύ προηγμένη για την εποχή της. Η συγκεκριμένη τεχνολογία τέθηκε για πρώτη φορά σε εφαρμογή το 1962 αφού είχε λήξει η πατέντα. Οι δύο αρχικοί εφευρέτες δεν έλαβαν ποτέ το παραμικρό χρηματικό ποσό από την εφεύρεσή τους. Η ιδέα της Χέντι για την εναλλαγή των συχνοτήτων υπήρξε η βάση για τη μοντέρνα τεχνολογία της διασποράς φάσματος που χρησιμοποιείται στις μέρες μας (σύστημα GPS και Wi-Fi) σε ένα ευρύ φάσμα συσκευών από τα ασύρματα τηλέφωνα μέχρι τις ασύρματες ευρυζωνικές συνδέσεις. Η Χέντι δεν κατάφερε να γίνει μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Εφευρετών (National Inventors Council), επειδή ήταν ηθοποιός και μάλιστα σε ταινίες που πρόβαλλαν κυρίως τα κάλλη της.
Πηγή: mixanitouxronou.gr